Proszę wytłumaczyć mariaż PSPA i Wydziału SiMR przy tworzeniu nowego kierunku.

Umożliwienie dostępu do rzetelnej wiedzy wymaga kontaktu zarówno z wysoko wykwalifikowaną kadrą dydaktyczną oraz praktykami rynku. Dlatego Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Politechniki Warszawskiej organizuje studia podyplomowe „Nowa Mobilność” w ścisłej współpracy z PSPA. Przyjęliśmy założenie, że uczestnicy naszych studiów podyplomowych powinni otrzymać nie tylko solidną porcję wiedzy, ale także wskazówki, jak przełożyć ją na praktykę biznesową. Dlatego grono wykładowców nie składa się jedynie z nauczycieli akademickich Politechniki Warszawskiej, ale także z praktyków biznesu z kręgu PSPA, czyli z tych osób, które mają wymierne sukcesy i realny wpływ na rozwój elektromobilności w Polsce.

Czy studia podyplomowe będą uzupełnieniem zdobytej wcześniej wiedzy, czy bardziej pozyskaniem nowej?

Na rynku pracy w branży transportowej jest obecnie wiele osób, które w trakcie procesu swojej edukacji nie miały okazji zapoznać się z tematyką elektromobilności i pojazdami elektrycznymi. Tymczasem postęp techniczny oraz wielopłaszczyznowa transformacja w sektorze transportu generują duże zapotrzebowanie na kadrę posiadającą niezbędne kompetencje i wiedzę umożliwiającą przeprowadzenie procesu elektryfikacji flot transportowych, planowania i rozbudowy infrastruktury ładowania, jak również realizację innych projektów w obszarze zrównoważonego transportu. Słuchacze studiów podyplomowych „Nowa Mobilność” dostaną unikalną szansę na podniesienie lub zmianę kwalifikacji zawodowych i dostosowanie się w ten sposób do nowych wyzwań w branży transportowej związanych z rozwojem zeroemisyjnych technologii.

Na Wydziale SiMR PW studenci mogli już wcześniej kształcić się z napędów hybrydowych czy zeroemisyjnych. Czy są to popularne kierunki?

Prawie dziesięć lat temu na Wydziale SiMR PW zostały uruchomione studia inżynierskie „Inżynieria Pojazdów Elektrycznych i Hybrydowych”. Dzisiaj prowadzimy te studia także w języku angielskim. Mamy również ten kierunek studiów w wydaniu studiów magisterskich. Od wielu lat cieszy się on dużą popularnością, wyraźnie przewyższającą inne, bardziej klasyczne kierunki studiów.

Czy Nowa Mobilność to Pana zdaniem przyszłościowy kierunek?

Koncepcja zrównoważonego transportu ma pozwolić na realizację aktualnych potrzeb rynku transportowego przy jednoczesnym zachowaniu zasobów naszej planety dla przyszłych pokoleń. W praktyce chodzi o to, aby nieuchronny rozwój transportu był prowadzony tak, by jednocześnie zmniejszać jednostkowe zużycie nieodnawialnych surowców energetycznych oraz ograniczać negatywny wpływ emisji transportowej na środowisko. Urbanizacja, wzrost liczby ludności i aktualna sytuacja klimatyczna wymuszają na nas zmianę koncepcji transportu w kierunku zintegrowanego, zaawansowanego technologicznie i przyjaznego użytkownikowi systemu. W tym kontekście zmiany w branży transportowej wynikające z zastosowania zeroemisyjnych technologii wydają się być nieuniknione, a zatem jak najbardziej przyszłościowe.

Jak zmiany na rynku wpływają na proces kształcenia studentów?

Tak jak wspomniałem, już dekadę temu dostrzegliśmy pierwsze symptomy zmian zachodzących w branży motoryzacyjnej podyktowanych praktycznym rozwojem nisko- i zeroemisyjnych technologii w transporcie. Dzięki uruchomieniu studiów „Inżynieria Pojazdów Elektrycznych i Hybrydowych” znaleźliśmy się w czołówce podmiotów edukacyjnych kształcących studentów w obszarze elektromobilności. Dzisiaj, wprowadzając na rynek edukacyjny studia podyplomowe „Nowa Mobilność”, umacniamy swoją pozycję rynkową, rozszerzając swoją ofertę dydaktyczną i kierując ją w stronę osób czynnych zawodowo, które chcą uzyskać lub podnieść kompetencje dotyczące zeroemisyjnych technologii w transporcie. Oczywiście nie można realizować kształcenia na odpowiednim poziomie bez prowadzenia badań naukowych. A te obecnie wymagają sporych nakładów finansowych, gdyż aparatura badawcza i potrzebne oprogramowanie są zazwyczaj bardzo kosztowne.

Z jednej strony rozwijamy elektromobilność, z drugiej nadal będziemy mierzyć się z koniecznością obsługi poruszających się pojazdów spalinowych i hybrydowych. Czy to ma znaczenie w procesie kształcenia?

Oczywiście nie możemy ograniczyć się jedynie do kształcenia w obszarze elektromobilności. Dlatego obok kierunku kształcenia studentów w obszarze nisko i zeroemisyjnych technologii w transporcie na Wydziale SiMR PW prowadzone są wciąż klasyczne studia z zakresu szeroko rozumianej inżynierii mechanicznej, ze szczególnym uwzględnieniem tematyki motoryzacyjnej. Nadal bowiem rynek pracy potrzebuje inżynierów posiadających wiedzę i umiejętności w zakresie projektowania, wytwarzania i eksploatacji pojazdów, maszyn i konstrukcji.

Polska staje się zagłębiem elektromobilnym, zwłaszcza w sektorze bateryjnym. Czy potrzeba wyszkolenia kadry w tym zakresie to wyzwanie dla uczelni z tak wybitnym dorobkiem technicznym? Nie boi się Pan zmian, jakie muszą zajść w systemie kształcenia, by przygotować przyszłych inżynierów do pracy przy nowej gałęzi rynku, która nadal jest na wstępnej fazie rozwoju?

Dostosowywanie programów kształcenia do wymagań szybko zmieniającego się rynku pracy zawsze okupione jest dużym wysiłkiem kadry akademickiej. Środowisko akademickie nie boi się wyzwań, o ile ma warunki do ich realizacji. Jesteśmy zmartwieni niedostatecznym finansowaniem szkolnictwa wyższego, które skutkuje problemami z pozyskiwaniem potrzebnego oprogramowania oraz nowoczesnej aparatury laboratoryjnej, niezbędnych nie tylko do pracy naukowej, ale także do realizacji dobrego kształcenia na poziomie akademickim. Brak wystarczającego finansowania przekłada się także na niskie wynagrodzenie kadry akademickiej, które nie zachęca zdolnych studentów do podjęcia pracy na uczelni, a wielu nauczycieli akademickich skłania do rozważań nad możliwością zmiany pracy i są już pierwsze przypadki odejścia z zawodu. Jako społeczeństwo musimy mieć świadomość, że nie uda się przygotować przyszłych inżynierów do pracy na rzecz rozwoju zeroemisyjnego transportu bez przeznaczenia na ten cel odpowiednich funduszy. Należy takie działania podjąć niezwłocznie, a przeznaczone na ten cel środki powinny być traktowane jako inwestycja w przyszłość, a nie jako wydatki.

Dziękuję za rozmowę.