Brak komponentowych rezerw

Poszczególne kraje oraz lokalni producenci na całym świecie w coraz większym stopniu skupiają się na opracowywaniu rodzimych ogniw litowych, kierując się rosnącym zapotrzebowaniem na surowce. W ciągu ostatnich kilku lat podpisano liczne umowy i traktaty mające na celu zabezpieczenie dostaw niezbędnych surowców, takich jak pierwiastki ziem rzadkich i inne krytyczne minerały potrzebne do produkcji elementów ogniw akumulatorowych. Wszystko dlatego, że wiele krajów nie ma wystarczających rezerw kluczowych komponentów akumulatorów litowo-jonowych (Li-ion), takich jak lit, kobalt i nikiel.

Innym czynnikiem, choćby w przypadku USA (ma m. in. podpisane długoletnie umowy na dostawy z firmami z Australii) czy Unii Europejskiej jest chęć przeciwstawienia się supremacji w tym obszarze Chin. Dominują one obecnie na rynku światowym, odpowiadając za około 51% produkcji komponentów ogniw do akumulatorów litowo-jonowych. Jeśli chodzi o Europę, to także na naszym kontynencie posiadamy w tym względzie potencjał. Złoża litu znajdują się m. in. w Czechach, Serbii, Hiszpanii, Portugalii i Rumunii. Potrzebna jest jednak cała infrastruktura, aby z nich skorzystać.

Cztery etapy łańcucha

Łańcuch dostaw akumulatorów litowo-jonowych obejmuje cztery etapy: wydobycie surowców, produkcję (w tym produkcję ogniw i akumulatorów oraz montaż pojazdów), konsumpcję i recykling. Łańcuch ten rozpoczyna się od wydobycia niezbędnych zasobów, takich jak lit, nikiel, kobalt, miedź i grafit, które są następnie wykorzystywane do produkcji ogniw. Komponenty takie jak katody, anody, elektrolity i separatory są montowane w celu utworzenia ogniw i akumulatorów.

Pod koniec cyklu życia w pojazdach elektrycznych akumulatory zachowują 70–80% swojej początkowej energii i często są ponownie wykorzystywane do zastosowań podłączonych do sieci lub za licznikiem (BTM). Recykling tych akumulatorów pozwala odzyskać około 95% metali do wykorzystania w produkcji nowych akumulatorów, zmniejszając potrzebę wydobywania surowców pierwotnych i minimalizując wpływ na środowisko.

Dochodowy biznes

Przewiduje się, że do 2040 r. sama branża recyklingu wygeneruje pulę zysków w wysokości około 6 mld USD, a łączne przychody przekroczą 40 mld USD, co stanowi znaczny wzrost w porównaniu z wartościami z 2030 r.

Obecnie zasady recyklingu baterii obowiązują w ograniczonej liczbie krajów, w tym w Chinach, Unii Europejskiej, Korei Południowej i Indiach. Zasady te określają cele w zakresie zbiórki baterii, cele w zakresie odzyskiwania materiałów oraz minimalne wymagania dotyczące zawartości materiałów pochodzących z recyklingu w przypadku nowych baterii.

Podsumowując, recykling i ponowne użycie akumulatorów pojazdów elektrycznych stanowi kluczowe globalne wyzwanie i szansę. W miarę rozwoju rynku pojazdów elektrycznych najważniejsze staje się zajęcie się dostępnością zasobów, problemami środowiskowymi i nieprawidłowościami w łańcuchu dostaw.